کانیشناسی
خاکهای لای، شن و ماسه، براساس اندازه دانههایشان دستهبندی میشوند. در نتیجه ممکن است در هر دسته انواع گوناگونی از کانیها وجود داشته باشد. کانی کوارتز بهدلیل پایداری زیادی که نسبت به سایر کانیها دارد متداولترین کانی تشکیل دهنده ماسه و لای است. پس از آن، میکا و فلدسپار بیشتر درمیان کانیهای لای و ماسه یافت میشوند. کانیهای تشکیلدهنده شن، معمولاً شبیه کانیهای تشکیلدهنده سنگ مادر (سنگی که دچار فرسایش شده) است.
رس بیشتر از کانیهای مونتموریونیت یا اسمکتیت، ایلیت و کائولینیت یا کائولین تشکیلشدهاست. این کانیها تمایل به تشکیل صفحات و لایههایی در بین خود دارند این صفحهها طولی حدود ۷-۱۰ متر تا ۶-۱۰ × ۴ متر و ضخامتی حدود ۹-۱۰ متر تا ۶-۱۰ × ۲ متر دارند و این لایهها سطح مخصوص[۱۰] نسبتاً بزرگی دارند. سطح مخصوص (SSA) برابر است با نسبت مساحت دانه به جرم آن. کانیهای رسی معمولاً سطح مخصوصی بین ۱۰ تا ۱۰۰۰ مترمربع بر گرم دارند.[۴] به دلیل اینکه این سطح مخصوص بزرگدانههای رسی بر خواص شیمیایی، الکتروستاتیکی و واکنشهای واندروالس آنها تأثیر میگذارد، رفتار مکانیکی دانههای رسی به میزان آب موجود در حفرات خالی خاک و یونهای موجود در آب حفرهای بسیار حساس است.
کانیهای خاک از اتمهای اکسیژن، سیلیسیم، هیدروژن و آلومینیوم به شکلهای مختلف کریستالی تشکیل شدهاند. این عناصر به همراه کلسیم، سدیم، پتاسیم، منیزیم و کربن حدود ۹۹٪ دانههای جامد خاک را تشکیل میدهند.
توزیع بزرگی دانهها
خاک از مخلوطی از ذرات با اندازهها، شکلها و کانیهای مختلف تشکیل شدهاست. از آنجایی که اندازه دانههای خاک آشکارا بر رفتار خاک تأثیر میگذارد از اندازه دانهها و نحوه توزیع اندازههای مختلف دانههای خاک در دستهبندی انواع خاک استفاده میشود. توزیع اندازه دانهها نسبت حضور دانهها با اندازههای مختلف در خاک را نشان میدهد و اندازه دانهها معمولاً در نموداری تجمعی نمایش داده میشود مثلاً درصد دانههای کوچکتر از یک اندازه مشخص را بدست میدهد. بزرگی دانه D۵۰ به معنی اندازهای است یا بزرگی دانهای است که ۵۰٪ دانههای نمونه خاک از آن کوچکتر است. رفتار خاک بخصوص میزان توانایی خاک در هدایت آب از اندازه دانهها به ویژه دانههای کوچکتر تأثیر میگیرد به همین دلیل عنوان اندازه مؤثر به D۱۰، اندازهای که ۱۰٪ دانههای خاک از آن کوچکترند، داده شدهاست.
خاکی که دارای محدودهٔ دانهبندی وسیع با توزیع ملایم است، خاک خوب دانهبندی شده مینامند. اگر عمدهٔ دانههای نمونهٔ خاک، محدودهٔ باریکی از اندازهها باشند آن خاک را یکنواخت دانهبندی شده مینامیم. اگر در منحنی دانهبندی خاک فاصلههای خالی (دارای گسستگی) بود مثلاً اگر در یک نمونه خاک مخلوطی از دانههای شن (دانههای درشت) و دانههای بسیار ریز باشد در این حالت یک فضای خالی یا گسستگی در منحی خاک وجود خواهد داشت زیرا که یک سری از اندازه دانهها در منحنی دانهبندی وجود نخواهند داشت. این نوع خاک و خاک با دانهبندی یکنواخت هر دو را خاکهای بد دانهبندی شده مینامیم. روشهایی برای اندازهگیری توزیع اندازه دانهها در خاک وجود دارد، در روش سنتی که در مهندسی خاک از آنها استفاده میشود استفاده از الک و آزمایش آبسنجی است.